Για το ψωμί το δίκιο την αλήθεια, ίσως και να μη φτάνει μια ζωή.
Μα τη ζωή μου την ένιωσα ζωή μες στον αγώνα, αδέλφια.
Ο χαρτοκόπτης (Χάρης Βλαβιανός)
Τόσα χρόνια κλειδωμένος στο συρτάρι του γραφείου
ανάμεσα σε συνδετήρες,
Η φωτογραφία (Χλόη Κουτσουμπέλη)
Ενώ είμαστε μαζί αγκαλιασμένοι
(απόδειξη το χέρι σου στην πλάτη μου)
Κοντά σου (Μαρία Πολυδούρη)
Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι.
Κοντά σου είνε η γαλήνη και το φως.
Γιατί μ’ αγάπησες (Μαρία Πολυδούρη)
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Ξεπριζωθείτε!
Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου να σαπίζουν από sms, tweets και emails,
Ν’ ανθίζουμε ως το τίποτα (Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου)
Η αλήθεια είναι πως προσπαθήσαμε πολύ.
Γνωρίζαμε στο βάθος ότι η μνήμη άπιστη είναι
κι αν δεν συλλέγεις αποδείξεις, σε λίγα χρόνια σ’ απατά.
Ω άνθρωποι της λαγνείας (Ντάρσαν Σινγκ)
Ω άνθρωποι της λαγνείας,
προσέξτε και μη μπείτε
σ’ αυτή τη χώρα της αγάπης,