Γυρίζοντας ολοένα σε κύκλους που πλαταίνουν
Το γεράκι δεν μπορεί ν’ ακούσει πια το γερακάρη,
Πρωί (Γιώργος Σεφέρης)
Άνοιξε τα μάτια και ξεδίπλωσε
το μαύρο πανί πλατιά και τέντωσέ το
Μονάχα με την ποίηση (Τάκης Βαρβιτσιώτης)
Μονάχα με την ποίηση
θα ’μαστε ακόμα ικανοί
Να βλέπουμε και ν’ αγαπούμε
Τα χέρια (Μιχάλης Γκανάς)
Κοιτάζει τα χέρια της. Πώς έγιναν έτσι; Πού βρέθηκαν τόσες φλέβες, τόσες ελιές και σημάδια, τόσες ρυτίδες στα χέρια της;
Δεν είμαι Χριστιανός ούτε Εβραίος (Ρούμι, μετάφραση: Βίκος Ναχμίας)
Δεν είμαι Χριστιανός ούτε Εβραίος.
Δεν είμαι Μουσουλμάνος ούτε και Ινδουιστής.
Αργοπεθαίνει (Μάρτα Μεντέιρος)
Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
Αφού για κείνον δεν γινόταν να σταθώ (Έμιλυ Ντίκινσον, μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης)
Αφού για κείνον δεν γινόταν να σταθώ
έκανε ο Θάνατος για χάρη μου μια στάση –
μόνο για Μας είχε τ’ Αμάξι του ετοιμάσει
και την Αθανασία.
Νέα περί του θανάτου του Ισπανού ποιητού Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στις 19 Αυγούστου του 1936 μέσα στο χαντάκι του Καμίνο Ντε Λα Φουέντε (Νίκος Εγγονόπουλος)
…una acción vil y disgraciado*
Η Τέχνη κι η ποίηση δεν μας βοηθούν να ζήσουμε:
η τέχνη και η ποίησις μας βοηθούνε
να πεθάνουμε