Ό,τι έφυγε, ριζώνει εδώ, στην ίδια θέση, λυπημένο, αμίλητο
όπως ένα μεγάλο βάζο του σπιτιού, που πουλήθηκε κάποτε
σε δύσκολες ώρες,
Σχήμα της απουσίας – Ι (Γιάννης Ρίτσος)
Η μπαλάντα της φυλακής του Ρέντινγκ (Όσκαρ Ουάιλντ)
Μα κι ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
και πρέπει αυτό απ’ όλους ν’ ακουστεί.
Δάκρυα (Αντόνια Πότσι, μετάφραση: Ευαγγελία Πολύμου)
Κοριτσάκι, σε είδα που απόψε έκλαιγες,
καθώς η μαμά σου έπαιζε μουσική∙
Είμαστε όλοι αθώοι (Σταμάτης Πολενάκης)
Τόσο πολύ υποφέραμε σήμερα που δεν μπορεί
παρά να δικαιωθούμε αύριο· θα βρεθούμε όλοι
Το πλοίο-φάντασμα (Σταμάτης Πολενάκης)
Η παιδική μου ηλικία πέρασε
και χάθηκε για πάντα μαζί με το τσίρκο